కలలా కలిసేవు

కలలా కలిశావు కమ్మని గురుతుగా
మిగులుతావు అనుకున్నా కమ్మని కలగా
కల ని నేను కమ్మని గురుతునెలా
కాగలను అని మగతలోనే జారిపోయేవు
జారినావని లేదు చింత
ఎందుకంటే ఎప్పటికయినా
జారల్సిన వాడివే కనుక
ఐనా ఎందుకో జారిపోతుంటే
జారుతున్నాయి కనులనుండి
ఆగని కన్నీటి తెరలు
జాలువారి పడుతున్నాయి
చెక్కిలమ్మని వోదార్చుతూ

ఎందుకు కలిశావు

ముందు తెలియదు నీ పరిచయం
ఎలా మారుతుందో కాని
మారేవు ఈరూపం గా

కలలోలా కలిసేవు
కన్నులలో నిలుస్తున్నావు
కరిగిపోతావు అని తెలుసు
ఐనా ఆశ పడుతున్నాను
ఎందుకో తెలీదు మరువలేకున్నాను
మార్చుకోలేకున్నాను
తనువర్పించాలని ఉన్నా
మనసు మాత్రమే ఇవ్వగలను
ఎందుకు కలిశావు
చివరికి ఇలా వొదిలి పోవలనా..
నను వీడిపోయే తరుణం ఉందన్న నిజం
తెలిసి కుడా వోదలలేని ఈ స్థితికి తెచ్చేవు
ఏమయిపోతానో నాకే అర్ధం కాకున్నది
ఏమికానని మనసు మొండిగా చెప్తున్నది
ఏదైనా కాలమే చెప్తుంది చివరకు

మధుర బంధమా

మాట్లాడకు అన్నంత మాత్రాన
మరిచి పోతానని అనుకున్నావా ...
మరు జన్మకై నేను వేచి యున్నాను.
మిగిలిన ఈ రోజులు మ్రింగ లేకున్నాను.
ముచ్చటైన మన కలయిక మరువలేకున్నాను..
నేను నిన్ను మరువలేను.
మరువలేని నేస్తమా
జన్మల బంధానికి ఎదురు చూపు తప్పదమ్మా
మాటలే లేనప్పుడు మౌనమే భాషా
అందుకే ఈ మౌనం అంటున్నా
కాదనలేవు గా మధుర బంధమా