కలలా కలిశావు కమ్మని గురుతుగా
మిగులుతావు అనుకున్నా కమ్మని కలగా
కల ని నేను కమ్మని గురుతునెలా
కాగలను అని మగతలోనే జారిపోయేవు
జారినావని లేదు చింత
ఎందుకంటే ఎప్పటికయినా
జారల్సిన వాడివే కనుక
ఐనా ఎందుకో జారిపోతుంటే
జారుతున్నాయి కనులనుండి
ఆగని కన్నీటి తెరలు
జాలువారి పడుతున్నాయి
చెక్కిలమ్మని వోదార్చుతూ
4 comments:
బాగానె వున్నాయి కాని ఏవరి కొసం
కరిగే కర్పూరం లా చేరిపోయావు నా మదిలోన
చెదరని జ్ఞాపకాల వల వేసావు నా హృదయాన
కన్నుల్తో వెంటాడి కల ల్లో నిలిచి పోయావు
మాటల్తో పోట్లాడి మది సైతం దోచావు
జీవన సంధ్యలో కొయిల రాగమై కూసావు
పావన ధరిత్రి పి నా కొసం వెలిసావు
కదిలే మబ్బుల్లా నువ్వలా విడి పోతుంతే
కురిసే వర్షంలా నా మది కన్నీరు పెడుతున్నది
చెక్కిల్ల పై నీ కన్నీల్లను చూసి
నా మది లోని హృదయం జారిపోతున్నది
నా మనసు జాడ నాకే తెలియకున్నది.
bavundi ... manchi feel undi ..
Thanq Avinaash
meeru blog creat cheyyaledaa?
Thanks
Usha
Post a Comment