తోడుకొసం

మనసు చెదిరితే మాట బాధ అవుతుంది
కనులు చెమ్మగిల్లితే కవితగా పలుకుంది
వసంతం కోసం కోకిల యెదురు చూస్తుంది
నీకొసం నేనున్నాననె తోడుకొసం ప్రతీ మదీ ఆశిస్తుంది
ఆ తోడె ఇక అడియాస అయితే యేమి సాధిస్తుంది
మానవ జీవితం యెలా గదుపుతుంది చివరి క్షణం

ఏకాంతం లో

చిరు గజ్జెల చప్పుడు మురిపిస్తుంటే
ముంజేతి గాజులు ఘల్లు మంటుంటే
ముంగురులే ఫాలాన్ని మృదువుగా స్పృసిస్తుంటే
చిరుగాలికి సరిగంచు రెప రెప లాడుతుంటే
నింగీ నేలా కలిసే చోట సాగర తీరాన
నే తడి ఆరని పాదాలతో
ఎవరూ లేని ఏకాంతం లో
తనివి తీరా చిన్డులెయ్యాలని ఆశ
తీరేనా నా ఈ పాశ

మనసు లో ఊహ

ఏ గానం విన్నా మనసు కోరుతుంది
ఒ గాయనిలా పాడాలని
ఏ నాట్యం చూసినా తనువు పులకిస్తుంది
నాట్య మయూరి లా ఆడాలని
ఏ చిలిపి చేతలు చూసినా
మనసు ఊహిస్తుంది
కన్నెలామారిపోవాలని
ఏవి లేని రాని తీరని మోడుకి
రాదిక ఈ జన్మకి ఈ ఆనందలహరి