మండే ఆహ్లాదం

మండే వేసవిలో అనుకోకుండా
పిల్లతెమ్మెరలా వీస్తున్న చిరుగాలిని
ఆస్వాదిద్దామని ఆనందపడుతూ
ఆరుబయటకొస్తే
వెన్నంటి కర్కసి నన్ను చుట్టింది
మాటల తూటాలతో
హాయి కాస్తా పోయి మది కలతలో పడిపోతే
మూగపోయిన మనసుకు ఆహ్లాదం ఎందుకంటూ
ఎప్పటిలా బాధ హృదిలోనే దాగిపోయింది
అది చూసి తెమ్మెర నేనేన్దుకంటూ
తీరవు ఎందుకు నీకు ఇటువంటి చిరు ఆశలు
అని తెలిసీ ఎందుకు నీ మనసుకు ఈ భావావేశాలు
అంటూ సాగిపోయింది సుదూర తీరాలలోకి
మిగిలిపోయింది ఎప్పటిలా నాలోని నా నిరాశ