కనలేదు ఏ తియ్యని కమ్మని కలలు
కోరుకోలేదు అతిగా ఏ కోరికలు
చిరు ప్రేమ తో నన్ను నన్ను గా ప్రేమించే చిన్ని మనసున్న
మనిషి ఆయితే చాలు అనుకున్నా
ఓ భగవంతుడా అది కూడా అందుకోడానికి తగనా
సరే లే నా అదృస్ఠము ఇంతే అని సరి పెట్టుకుంటున్నా
కూడా ఇంకా నన్ను ఎందుకిలా ఏడిపించాలని
నీకు ఇంత ఆనందము ఆది నా పూర్వాజన్మ లో
చేసుకున్నపాపము అని సరిపెట్టుకోవాలి
అంతే నా ఇదే నా నీ తీర్పు దేవా
దీనికి ముగింపు నా అంతమేనేమో
ఇదేనా నువ్వు చేసే తీర్పు ?
3 comments:
Hi Usha garu......
Chala rojula tharavatha malli mi blog chusanandi.
chusaka anipinchindhi nenu entha miss ayyano ani.
nakeppudu anipisthundhi...
oka manishi avedhana nundi puttukochhe kavithavam avathali vallanu chala tvaraga kadhilisthundhi.chala sakthi vuntundhi andulo.
mi kavithalu chadivi nappudalla...nenu devunni mukkuntanu ma usha garu santhosanga vundali ani.
edo prasa kosam prakulade vallu rase kavithvam kadhu midhi.mi kavithallo adhi naku baga artham avthondhi.
oka vela nenu anukunedhi thappu aithe...ekkuvaga santhosha pade vallalo nenu mundhu vuntanu.
nenevaro theliyakunna...naku mi blog pampinchali anipinchatam na adrustam anukuntunna.
chala thanks usha garu......
pilliiiiii,english lo raasthe manam kuda chadhuvutham ga, baagane vuntundi le nee poem, gud keep it up...
కవిత్వంలోని వేదన, విషాదం, కన్నీళ్లు అన్నీ కవి భగవంతునికి సమర్పించుకొనే ఫలం, పుష్పం, ఉదకం వంటివి.
బొల్లోజు బాబా
Post a Comment