Thursday, January 17, 2008

ఎవరో ఆ నెచ్చెలి

మెదిలింది ఒక చిలిపి ఊహ కన్నులముందు
అది అయ్యింది మనసులోతుల్లో
మరువలేని తీపిగురుతు
అసలిలాంటి ఊహ వొస్తుందా అనుకున్నా
కాని వొచ్చింది గా నాకు అనుకుంటే కలిగింది
చిరు దరహాసం పెదవిపైన
గల గల గోదారి లా పరవళ్ళు తొక్కి
బిర బిర కృష్ణమ్మా లా పరుగులిడి చేరింది నా దరి
మరి ఏమా ఊహ అని అడిగింది నెచ్చెలి
ఎలా చెప్పాలా అనుకుని కాసేపు ఏమని చెప్పాలా
అని ఇంకాసేపు మౌనం లో నేనుంటే
నా చెలికి వొచ్చింది చిరు కినుక
ఆ కినుక లోని చెలి అలుక మోము చూసి
చెప్పాలని అనుకుని చెప్పాను చెవిలో
ఒ చెలి నువ్వే నా ప్రియురాలివి జవరాలివి
ఐతే ఎలా ఉండునో అని ఆలోచిస్తున్నా అంటే
నేనేన్దుకవుతా నీకు ప్రియురాలను
నేనెప్పుడు నీ ప్రియసఖినే ఆని అంటూ
నేను అవుతాను మరుజన్మలో నీ ప్రానసఖిని
అంటూ మెల్లగా జారిపోయింది నా అంతరంగం లోకి
ఇంతకి ఎవరో ఆ నెచ్చెలి అనుకుంటున్నారా
నా అంతరంగమే నా నెచ్చెలి

1 comment:

msasi said...

Hi Usha gaaru..

mee kavithalu chaduvunthu untey....naa tensions anni marichi pogalguthunna...

Ofcourse i dont have much expertise on this side...but i dont have words to express my feelings...but your poetry...is simply superb.

Nenu mimmalni pogaduthunnani kaadu kaani....mee kavitha loni spasthatha chala bagundi...

"నేను అవుతాను మరుజన్మలో నీ ప్రానసఖిని
అంటూ మెల్లగా జారిపోయింది నా అంతరంగం లోకి"
ee sentence chala bagundi..

thank you alot andi...